Myśli nieuczesane (wiersz)

Myśli nieuczesane

Rzucone luźno na szaniec

Nieposkromione przez pamięć

Co z nich zostanie, gdy Słońce zajdzie

To się okaże nazajutrz.

Pomocne, gdy lęków doznajesz

I chłoszcze twój umysł obawa

Że wszystko już było wczoraj

Więc nowych pomysłów szukasz od rana.

Czasami też wracasz do tego co stare

Lecz chcesz je ubrać w nowe szaty

I wzywasz na pomoc znajome kontakty

A myśli nieuczesane znów w głowie kołaczą.

Bywa, że rzucasz schematom wyzwanie

I twórcze podejście czyni różnice

Lecz w otoczeniu brak jest zachwytów

To myślisz o nich trochę ze swadą

Niech już zostaną nieuczesane.

Lecz przyjdzie chwila, gdy myślisz sobie

z myślami też porządek czas zrobić Niektóre z nich do kosza wrzucić

Inne pogłębić i oprzeć na faktach

Połączyć w całość - rozumu użyć.