***(bukiet kwiatów polnych CDVI)

więc… skoro oczy kocham to więcej nie mogę?

w cieniu twych powiek i rzęsom w pokutę?

czyliż się zmieniam, nie pragnę ołtarzy

tajemne twe ciało – drżące - któż o ciele marzy…

dusza jeno zbiega roztwiera się w oścież

niby tajemnica kędy nie smętnawe łoże

łowię twoje słowa ty mnie rózgą pieścisz?

nie rózgą! lecz słowem! – któż słowa dopowie

i gdy pijany biodrem się wspieram wśród oczu

nic nie dopisuję – ty wargami wszystko wyszeptałaś

i treści przelane na papier, papier który treści

zmilknieniem ja kartki przewracam dla ciała

20 stycznia, 2022