idą chłopcy z wojenki (wiersz)

chłopcy wrócą z wojny piękni i cali 

rozpalimy ognisko otworzymy wino 

powitamy ich ciepło chlebem i solą 

zakwitną niczym młode małżeństwo 

co przy ołtarzu przysięgało Bogu wierność 

ludziom podziw przykład braterstwo 

zapłonie ogień w sercach 

uśmiech nieskończony 

póki pokój rozgości się po ziemi 

obiecałeś Boże zwycięstwo 

dobra nad złem pamiętam 

idą chłopcy z wojny psiej wściekłej 

błyszczą medale dziękuję panie generale 

dziękuję za kulę w brzuchu i brak ręki 

idziemy niektórzy sami inni pod ramię 

ściskają dłonie w podzięce 

dziewczynie za wierne serce