***(bukiet kwiatów polnych CDXXIV)
kocham ciebie gdybyś nie zamilkła powiedz
tak cię kocham w skupieniu wśród drogi
kocham ciebie – porwałem i ty porwałaś
tak ciebie kocham, jakbym nic nie mógł
kocham basem twardym a ty sopran miękki
który dźwięczy sopran i bas w okamgnieniu
a ty kochasz i się mi wciąż kręcisz
jak kochanie w podanej mi dłoni
kochasz rok i nie istnienie ten dzień
jak to światło mnie kochasz szamocąc
a ja jeden ciebie kocham za chwilę
którą mnie masz oddać – nie umrząc
kochasz czułość i nie wątpisz kręcąc
jak zakręty w palce i z diamentem pierścionek
kochasz tak jedna i diamentem pieszczotą
nóg i ud i oczu i piersi… ciała, ty mi nie pożałuj
27 stycznia, 2022
Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook
Foto: Facebook
