Literatura

***(bukiet kwiatów polnych CDXXIV) (wiersz)

Andrzej Feret

***(bukiet kwiatów polnych CDXXIV)

 

kocham ciebie gdybyś nie zamilkła powiedz

tak cię kocham w skupieniu wśród drogi

kocham ciebie – porwałem i ty porwałaś

tak ciebie kocham, jakbym nic nie mógł

 

kocham basem twardym a ty sopran miękki

który dźwięczy sopran i bas w okamgnieniu

a ty kochasz i się mi wciąż kręcisz

jak kochanie w podanej mi dłoni

 

kochasz rok i nie istnienie ten dzień

jak to światło mnie kochasz szamocąc

a ja jeden ciebie kocham za chwilę

którą mnie masz oddać – nie umrząc

 

kochasz czułość i nie wątpisz kręcąc

jak zakręty w palce i z diamentem pierścionek

kochasz tak jedna i diamentem pieszczotą

nóg i ud i oczu i piersi… ciała, ty mi nie pożałuj

 

27 stycznia, 2022

Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook

 

Foto: Facebook

 


przysłano: 26 lutego 2022 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca