***(bukiet kwiatów polnych CDXCIV)
rzucę chwilę tam gdzie proszę
o pardon – jesteś tak potrzebna
wypisuję się o pardon w szczęściu
o nic więcej dziś nie proszę
może wymalowałbym co potrzeba
złamał się jak pióro złotą stalówką
atramentem czarnym bym poleciał
w rzeźbie i marmurem białym spoczną
by mieć dosyć tego czego nie mam
co mi w wierszu piszczy tak od biedy
ale w tobie jest dorożka jak Gałczyński
co napisał swoim poetyckim grobem
razem z Beethovenem… sic !
27 lutego, 2022
Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook
-----------------------
foto : Facebook