***(bukiet kwiatów polnych CDXCVIII) (wiersz)

***(bukiet kwiatów polnych CDXCVIII)

przyszłaś może cmentarz zapyta usilnie

gdy rzucę się w wiersze twoje i dla ciebie

z pasją wezmę nie śpiąc – no … ale co potem

ale co potem – przecież czytam wiersze

kołyszę się z tobą ty obłędnie pląsasz

ja się staram zewsząd jak jeździec bez głowy

ty się smucisz w cmentarz i pisując wiersze

jak noc nie znużona krzepka gorączkowa

a ja pośród mięty dziki i płomienny

kiedy ty jak cmentarz delikatnie pieścisz

i pośród bielizny zachęcasz stęskniona

gorący ja gorączkowy... szalony… piersi

27 lutego, 2022

Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook

-------------------------------------

fotografia z Internetu : Facebook