Uroda - Ann

Czas przemija i przemija.

Ledwo co zdążyłeś zbudzić się,

A tu nagle,

Już od rana głośny hałas budzi Cię.

I w twej głowie są pytania;

''To już dzisiaj?; To ten dzień?; Czy zaspałem czy też nie?''.

Patrzysz w lewo na godzinę, i jest siódma zero dwie.

Wstajesz z łóżka i przeglądasz w lustrze się.

To uroda;

To przemija,

Nie powstrzymasz czasu, nie.

I choć smutno i inaczej, dawnych wspomnień, szkoda, żal.

Lecz z tym czasem nie inaczej; wiek przemija jak ten bal,

Coś z przyjaciółmi wybrał się nie raz.

Zapamiętaj dobre chwile i zapomnij już te złe,

Bo od jutra zwał się będziesz,

Emerytem; co starości nie da się.

Ilekroć spojrzysz w taflę i odbicie twe ukaże się,

Z uśmiechem i radością wspomnisz chwile te;

W których mogłeś tańczyć i balować cały Boży dzień.

I te które były miłe, ale również i te złe.

Choć uroda wciąż przemija nie poddawaj życiu się;

I pamiętaj, że to tylko życie,

Które spędzasz tak jak tylko chcesz.

Ann