załamany od wspomnień (wiersz)

zaskoczyłaś tak nagle miłość 

nie potrafię żyć gdy brakuje ciebie 

kochałem cię z całych sił wierzyłem w nas 

oszukałaś słowa nagle wszystko zgniło 

upadłem nisko przestałem istnieć 

zamknięty w sobie zaciskam zęby 

w duszy ściska niepewność 

zatrzymałem się na dworcu 

odjechał pociąg pozostał ciężar torów 

zamykam oczy by uwierzyć 

nie widzę oczu nie słyszę słów 

nie odpisałaś na list czekam wyczerpany 

zakręcony jak rondo zamknięty w głowie 

czuję się źle wybaczam zdarzenia 

zapominam lecz nie mogę 

za słaby by iść drogą przed siebie