***(bukiet kwiatów polnych DCLXXII) (wiersz)

***(bukiet kwiatów polnych DCLXXII)

na piasku czekam po cóż piaski łudzić

bo wzgórze biedak pokrywa z miłości

i jest wśród myśli co przoduje w świecie

ani też bladym ani też wyniosły

ani siedziała co była że miła

rzucała mile w stopy żem poeta?

żem był poetą ona jedno chciała …

mną zmęczonych szeptów wśród ciała … chciała

a żem ja mokry bo ona wciąż pyta

krąży i szepce i kobieta słusznie

a ja mężczyzna – jest dozgonny biedak

anim się łzami dla niej porozczulał?

i krążył w sercu jakim sercem spoczął

takim żeś rajem bo ty kamień święty

17 maja, 2022

Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook

---------------------------------------------

fotografia z Internetu : Facebook