Literatura

Droga przeznaczenia (wiersz)

Krzysztof Kowalski.

Planeta jest piękna

ale powoli wysycha

pozostaje tylko nadzieja

w drugiego człowieka

 

Wiara jest chwiejna

Bóg czeka w niebiosach

ludzie szukają drogi

wypatrując swojego Zbawiciela

 

Grzech nie znajduje winnych

pozostaje  Adam i Ewa

w wojnach ukrywamy cierpienia

w sercach pokrytych ranami

 

A tam z krzyża leje się krew

przemywając nasze sumienia

z popiołu anioł wyrywa nas  z ciemności

oświetlając blaskiem drogę przeznaczenia

 

A miłość znaczy pojednanie

kto zechce wypełnić Arkę

ten  nie zaginie już nigdy

a ubodzy staną się królami

 

Biedny  nie zazna już głodu

a chorzy wyzdrowieją na wieki

granice pokus ziemskich przeminą

gdy przekroczymy bramy do Edenu.

 


dobry 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 30 maja 2022 (historia)

Inne teksty autora

Opowieść miłosna cz. 32
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 31
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 30
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 29
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 28
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 27
Krzysztof Kowalski.
Opowieść miłosna cz. 26
Krzysztof Kowalski.
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca