***(bukiet kwiatów polnych DCLXXIII) (wiersz)

***(bukiet kwiatów polnych DCLXXIII)

szczęśliwa żona dusza rzeczy różnych

które zamyśla mówi może plecie

szczęśliwa dusza co o stopach mokra

zabiera wilgoć na wilgoci strzeże

oczy me tęskne nie tylko gdyż oczy

gdzie każdy członek w jej dłoniach to rozkosz

jej pełnia to szczęście wymowna nie biedna

nierzucone usta którem wciąż przygarniał

zbijałem więcej i więcej gdy ślady

chodziły po mnie słuch się pokolebał

nie wcześniej znajdował tego co bez zdrady

przybijała krzyżem gdy on usta dotknął

krzyżem przybijała – dotknął po jej ustach

uczuć co bez zdrady wcześniej nie pamiętał

17 maja, 2022

Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook

---------------------------------

fotografia z Internetu : Facebook