Rodzina (wiersz)
Wiesława
Jest coś, co mnie przy życiu trzyma,
coś bardzo cennego, moja Rodzina.
Dla niej rozkładam skrzydła do lotu,
mimo zmęczenia ciężarem kłopotów.
Bywa oparciem w trudnych chwilach,
dar ich miłości mnie rozwija.
Bez niej byłabym, jak łódź bez steru,
dryfując po oceanie bez celu.
Nie ma skarbu większego niż Rodzina.
Doceńmy ją, życie tak szybko mija.
Los może nagle wysłać nas do nieba,
nie zdążymy powiedzieć, co trzeba.
Odchodząc już stąd do bram wieczności,
żałować będę pewnych przyjemności.
Lecz nigdy czasu z nią spędzonego,
nad wszystko inne najważniejszego!!!
wyśmienity
5 głosów
przysłano:
22 czerwca 2022
(historia)
przysłał
Wiesława –
22 czerwca 2022, 19:29
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się