Rodzina (wiersz)

Jest coś, co mnie przy życiu trzyma,

coś bardzo cennego, moja Rodzina.

Dla niej rozkładam skrzydła do lotu,

mimo zmęczenia ciężarem kłopotów.

Bywa oparciem w trudnych chwilach,

dar ich miłości mnie rozwija.

Bez niej byłabym, jak łódź bez steru,

dryfując po oceanie bez celu.

Nie ma skarbu większego niż Rodzina.

Doceńmy ją, życie tak szybko mija.

Los może nagle wysłać nas do nieba,

nie zdążymy powiedzieć, co trzeba.

Odchodząc już stąd do bram wieczności,

żałować będę pewnych przyjemności.

Lecz nigdy czasu z nią spędzonego,

nad wszystko inne najważniejszego!!!