Przytulić myśli

Wiesława

Przebiegłaś obok, jakbyś mnie nie znała,

a jestem pewna, że z mojej głowy wyleciałaś.

Czy można być pewną czegoś tak ulotnego?

Bywa, że czasem wręcz metafizycznego?

Można takiej myśli świadomie się uchwycić,

aby poczuć jej prawdziwą głębię i smak ?

Różnorodne myśli tańczą mi wokół głowy,

bo tęsknota coraz mocniej mi doskwiera.

Pragnę by przyoblekły się w Twoje kształty,

bym mogła się mocno do nich przytulić.

Poczuć twoją męskość i opiekuńcze ramię,

obejmujące mnie delikatnie i z taką czułością,

jakbym była myślą, której pragniesz.

 

Wiesława
Wiesława
Wiersz · 27 czerwca 2022
anonim