***(bukiet kwiatów polnych DCCLV)
wydęte rufy dzwonią i trzepoczą
i sieją osty zasypane szafą
dwa tylko odrzwia zamknięte na oścież
dwa tylko słowa – Ty Ja – i pejzaż
i dno skopane co ścieli zmarłego
śpieszny stóp bełkot – drobne dostrojenie
zamarłym gwarząc i szukając prawdy
któż prawdy nie zna i któż w prawdę wierzy
dziupla delfinów sieje strach in blanco
zawsze daleko i zawsze to samo
i pusta przestrzeń w mrok Pańskiego Grobu
zawsze namiętnie i zawsze tak samo
a mnie ta prawda gwarzy się uśmiecha
przez ścianę cegieł prawda niknie obok
1 lipca, 2022
Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook
Foto: Facebook
