Niepojęte... (wiersz)

niepojęte 

spada nagle

tak - jak z nieba jasny grom

głośno z hukiem  prześwidruje

przy-mroczony wielki kąt

na  kanapie  puchem  pachnie

światłe  loty z nutą w tle

cóż - ze stołka widać luźno

po co - dalej głębię tykać

zawsze rosną progi dwa

tu się buja -  toń kołysze

tam kamienie płucze łza

w środku cień przerwany pika

a - w drabinie szczebel drży

sęk panoszy się i kłuje

rządzi z  pychą - dziurą  wieje

i - za ścianą  -  cicho - sza

czy ten Nikt -  coś ma i  zna 

oj - tam 

jakiś - taki....

coś udaje

coś gramoli

tylko czasem głośno

gra....