Krzyk duszy (wiersz)

By wyrazić słowami uczucia, język zbyt ubogi.

Próbujmy przeskoczyć nie zrozumienia tego progi.

Nie osądzajmy innych, byśmy nie byli sądzeni,

tej krzywdzącej słabości, pozbawić trzeba korzeni.

Przecież w życiu nigdy nic nie dzieje się bez przyczyny,

nie rzucajmy osądami - nie jesteśmy bez winy.

Krytykując bazujemy na własnych doświadczeniach

i zniekształcających często obraz przemyśleniach.

Jako wytwór umysłu zawierają cząstkę prawdy,

bierzmy to pod uwagę, nie czujmy nigdy pogardy.

Oczami serca popatrzmy na drugiego człowieka,

tak jak i my pragnie miłości i na nią wciąż czeka.

Emocje z nas wypływające są czasem burzliwe

i potrafią bardzo nas zranić, gdy są zbyt kąśliwe.

Rzadko się nam udaje krzyk duszy otulić w słowa,

puenta wiersza ukryta, za słowami się chowa.