Zwierciadła duszy

Wiesława

 

 

Spójrz proszę wnikliwie w me oczy,

uchwyć spojrzeniem rąbek mej duszy.

Niechaj zadrży cały w twym uchwycie,

ukazując w pełni moje dawne życie.


Obrazy zdarzeń, co jeszcze mnie bolą,

smutnych myśli, co w głowie się roją.

Oceanu gorzkich łez z oczu wylanych

i tęsknot do końca niezrozumianych.


Smutne serce miłości spragnione,

oczekiwaniem bardzo zmęczone.

Nadzieję, co życie często ułatwiała

i wiarę, która dała moc przetrwania.


Czy widzisz teraz dużą zmianę,

od kiedy stanąłeś na mej drodze ?

Tak wiele ci zawdzięczam kochanie

i w niepewności bytu już nie chodzę.


 


 

 

Wiesława
Wiesława
Wiersz · 19 lipca 2022
anonim