Literatura

Letnie harce (wiersz)

Markus

Lato w pełni, Słońce grzeje
Woda jezior nas przyciąga
Pytasz mnie jak się ochłodzić
Chodź pójdziemy nad jeziora.

 

Już siedzimy w cieniu drzewa
I patrzymy: zieleń, woda
Ruch się zrobił, pluska woda
I dzieciarnia skacze z mola.

 

Siesta jest popołudniowa
Czasu nam też nie jest szkoda
Patrzeć jak się kąpie "szkoła"
Więc zanurzyć się już pora.

 

Ależ zimna jest ta woda
Ledwie kostki zanurzyłem
A już dreszcze mną targają
Ze mnie ciepły mieszczuch chyba.

 

Już wkroczyłem po kolana
Pogrążając się samemu
Więc zapraszam żonę moją
Raźniej będzie dojść do celu.


Tak, już jestem zanurzony
I minęły złe wrażenia
Nawet miło i przyjemnie
Tak se pływać w pełni Słońca.

 

Teraz żona ma dylemat
Więc zachęcam ją pluskaniem
Zobacz jaka ciepła woda
Dziwne, że już zapomniałem
Jak przed chwilą się zżymałem.

 

Ale cieszmy się tą chwilą
Że pływanie daje radość 
Woda, Słońce, plaża, klimat
I Ty miłym towarzystwem.

 

Pan ratownik nam przykazał 

Nie wypływać za daleko 

Życie jest zbyt cennym darem 

By szafować nim kolego.

 

 

 

 

 


słaby+ 2 głosy
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 20 lipca 2022 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca