Niewiarygodne - a jednak prawdziwe (wiersz)

Wyżej  - już nie mogłaś

elitarne progi i podniebne loty

świat wielkiej nauki

Oksford

Cambridge - zaprosił.

Towarzystwo światłe -  grono naukowe

od święta w kolorze

dziś

czerwona mucha i toga czerwona.

Wielcy  panowie - autorytet i sława

czasami unosi bez miary

świta doktorancka

ale - głowa miga...

i podstawi nogę i zatrzyma loty

przyćmi - pasję pracę 

nieprzespane noce z tłem szkiełka i oka.

Tak

skromniutka Polka - z nowym odkryciem

żyła z workiem 

wspomnień

ktoś podważył wiarę

odstawił

tymczasem...

nie tak gra zarodek i nie tak się dzieli

nie taka symetria i tamto

przetrwanie 

barwa białek  - może 

zmienić  bieg  przemiany

taka - mała pani

i lata pełne smutku 

w głowie iskra miga -  cień nadziei rośnie

prawdy nie obalisz

  -  wróciła po latach...