honor na topie (wiersz)

nikt nie określił 

nie widać nigdzie skali honoru

od zawsze ścieli się  -  tam gdzieś

głęboko w duszy

czuje  i widzi

bez lupy stopnie terroru

a  serce kruche  - kuli się

kuli i ściska

     - już nie ma siły

przerywa

jak tu wyrzucić

ogniwa krzywe

czy - łańcuch cały rdzą przykryty 

przerwie się sam 

czy jutro otworzysz oczy

pomyśl

uwierz....

tak, tak - zraniłeś  i tu 

tylko głowa naprawi

a - może zjedzą robaki...