Piękno matematyczne w reponzlizie poety (wiersz)

Święta potężna równość jest równa
głębia nieskończoności jest nieskończenie głęboka
pustka jest absolutnie pusta
błędne koło równości pochłania wszystko świat ogniskuje się do punktu
te uczucia są nad przepaścią bez odwrotu

spirala liczb pierwszych narodziła się u zarania dziejów w umyśle rozchichotanego brzdąca

MASZ STAN TAKI!
świata
człowieka
rozgaworzony
rozmówielnioniony
i gaśnie tu ogień z próżni
rozmową jest ropa naftowa i ogień z ropy naftowej
I MATERIA!
O materia, materia, materia, materia....
materia przelewa się ponad obrusy
wylewa się nowość w procesorze