Jak to rozebrać
jak to przedstawić pamięci Jana Leończuka
jak się przenosi i skąd
ten czar
a - może strumień maluje słowa
niesione duchem nieziemskich miar
czy wola boska
podrzuca dar
loty przez pola i zboża łan
w tym tańcu życia
nie było bram
tu - serce
ciepłem ścieli
podstawi radość bliskość i żar.
Została
pamięć i słowo kruche
to - nic
że rosło pod strzechą
wiejskie klimaty pachną dobrocią
tu - wyświęcone poezją....
