W oceanie niepewności (wiersz)

W oceanie niepewności zanurzam myśli,

każdy z nas posiada inną wizję świata.

Czy prawdziwy obraz sam się nakreśli?

czy bez Eureki miną znów kolejne lata.

Szara codzienność czasami zaskakuje,

nieprzewidywalnością prostych zdarzeń.

Aura tajemnicy życia wciąż nurtuje,

pełna enigmatycznego odbioru wrażeń.

W gęstwinie wiedzy przeogromnej,

w meandrach teorii, pewność zagrożona.

Trzymamy się mocno wybranej myśli mądrej,

lecz po czasie znaczenie gubi również i ona.

Stopniowo pojawiają się nowsze odkrycia,

głoszone wcześniej prawdy żyć przestają.

Rośnie w nas świadomość złożoności życia,

a odkrywcze tezy pewności nam nie dają.

Bardzo nurtuje ten ogrom pytań bez odpowiedzi.

Cel istnienia, pozostaje wciąż wielką tajemnicą.

Ziemska prawda w algorytmach Stwórców siedzi,

w prawach Wszechświata zarzuconą kotwicą.