Czas metamorfozy (wiersz)

Szalejący wiatr realnej odnowy,

wywiał z serc płytkie marzenia.

Zdarzenia nabrały cech absurdu,

przerwał więc zmowę milczenia.

Prawdę przed światem obnażył,

rozwiewając ostatnie złudzenia.

Jasnością umysłu nas obdarzył

i nowiutką percepcją spojrzenia.

Zmiany wieści ducha posłaniec,

jeszcze jest sporo do zrobienia.

Patrzymy na prawdy przesłanie,

jak różnią się nasze pokolenia.

Chrońmy w miłości wzrastanie,

tylko ona serca nasze odmieni.

Zostanie już tylko oczekiwanie,

cudu kreacji mądrzejszej Ziemi.