Gra z komputerem w szachy

Spokojnie. To tylko urządzenie

 

Rozkłada wszystko, co mu dano

Na czynniki pierwsze, ale i jego

Ruchy są skończone.

 

Nawet jeśli wygra

To przez umęczenie mnie

Przez moją słabość, nie przez jego doskonałość.

 

Gdzie jest mój przeciwnik?

Jego satysfakcja?

Jest tylko moja porażka?

 

A ja? Czy właściwie przegrywam

Czy tylko nie znam, nie pamiętam?

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie+ 3 głosy
prej7
prej7
Wiersz · 5 stycznia 2023
anonim