szpilki (wiersz)

podnoszę głos

w ciasnym 
jak komora serca pomieszczeniu

rozbierasz wzrokiem kobietę z kalendarza 
ślinisz się na widok morskiej świnki
w takich jak ty wbijam szpilki
 
szary dzień maluje znużenie 
niechętnie uśmiecham się do nieba
słońca dziś mi potrzeba 

tylko narzekasz 
jeszcze jedna szpilka 
to taka gra chińska receptura 

na gorsze dni
zamykam się do puszki po śledziach
przy nabrzeżnych tawernach
wyciągam wnioski ze starej wersalki
na desce prasuję wspomnienia

 nic dodać nic ująć

wystarczy nadstawić uszy i kogoś podpuścić 
wiesz kto co mówi na podwórku

wbijam szpilkę
niezgoda kiełkuje 
jak ręką o stół