Kolejny chłodny wieczór.
Znów puste ramiona,
z ciepłą pamięcią
twego dotyku.
Rozplatam mój warkocz
z tęsknot upleciony,
naga się kładę
do łóżka.
Całą sobą pragnę ciebie,
sercem wołam!
Lecz obok mnie,
pusta wciąż
poduszka.
Wiesława
Wiersz
·
14 stycznia 2023
-
Konrad KoperLiryczny - mało...· Zgłoś · 1 rok -
Irena ŚwierżyńskaCudowny...· Zgłoś · 1 rok
-
OleePiękny wiersz :-) Pozdrowienia dla autorki wiersza.· Zgłoś · 1 rok
-
AndrzejWow , ,,pusta wciąż poduszka " świetny , aż mnie dreszcze przeszyły .· Zgłoś · 1 rok
-
AndrzejWiesławo , opublikowałem na moim fc . Twój wiersz , mam nadzieję że mogłem , jak nie to usunę , jednak myslę ,że jest wspaniały .· Zgłoś · 1 rok
