sen (wiersz)

fenomenalny sen

nie było w nim żadnych istot

materialnych przedmiotów

czy głosu wiolonczeli w tle

jakby jeden kolor

nieokreślony zmysłem 

przyjął mnie w siebie

jak jakąś kapsułkę

cóż ja bym mogła zdziałać? 

na co lekiem się stać? 

jaki przypadek rozwiązać? 

jeśli własne myśli

związane w supeł

duszą mnie zaciskając thawicę

nie mogę zanknąć oczu

Klaudia Gasztold