garnitur (wiersz)

finch

do snu

kładłem się z myślą że siła

która przeciąga nas w nieskończoność

ma zapach plastikowych worków

i surowej ziemi

brak mi słów

szczególnie tutaj na końcu świata

gdzie stare panny handlujące zapałkami

nie umierają na bolesność

tylko odchodzą za wspomnieniami

dla jednej z nich

w sklepie braci ingebrigsten

przymierzałem wczoraj czarny garnitur

stojąc przed lustrem

przypomniałem sobie obojętność

którą mnie obdarzyła

i to było coś...

jeżeli kiedyś

przyniosą mnie martwego w lektyce

nie płać tym którzy mnie przynieśli

tromsø 21.01.23

niczego sobie+ 2 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Mithril 5 marca 2023, 18:18

zgłoś

...pierwsza strofa zbędna

przysłano: 4 marca 2023 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

garnitur (wiersz)

finch

Zgłoś obraźliwą treść