Symfonia szczęścia (wiersz)

Zbieram okruchy radości

z najlepszych lat życia,

zamieniam je w subtelne dźwięki

tworząc z nich symfonię szczęścia.

Zanurzam się w jej pięknej harmonii,

słuchając jej radosnego brzmienia.

Nagle melodia się urywa,

a mnie ogarnia zdumienie,

bo to najkrótsza symfonia,

jakiej kiedykolwiek

słuchałam.