Świat gotowy do lotu (wiersz)

A skąd to się wzięło?

Od zawsze było

geny wrzuciły komórki szare

w kokon ubrane

ot - tak...

i wszystko 

dalej samo tliło się

tliło 

pod ścianą 

w przyziemnych obłokach.

A  ty - cudze pod nogi

i twoje tylko się liczy

czy klapki  masz klapki 

i widzisz tyle co sięga nos.

Obudź

komórki 

nos zostaw krótki  -  świeży tlen łap i łap

oddychaj

inaczej... 

Widziałeś - cień i ramy 

i to przez dziurkę od klucza

a - tam - światło nowe 

odbicia

szuka

zawsze gotowe do lotu.