Złodziej (wiersz)

Złodziej

te płótna choć żywe 

zaciągnięte są czymś szarym 

pamiętam słońce 

oświetlało mrówki guziki i kapsle 

ogrzewało język i kierownicę wigry 3 

pamiętam rzekę 

sączyła się ziołami do płuc 

i była niemrawo zimna 

pamiętam drzewa 

marzyłem że jestem ptakiem 

i mieszkam w gęstwinie klonowych kopuł 

pamiętam siebie 

brzmienie własnego śmiechu 

nieschodzące z kolan strupy 

a potem przyszedł on 

miał wiele imion 

i zrzucił mgłę 

w której się skrył 

od tego czasu 

boli mnie gdy się śmieję