Krzywe zawsze trzeszczy w kole (wiersz)

pion już łapie

kręci się i za rękę trzyma

niepewne i chwiejne 

pierwsze kroki zawsze razem

pierwsza radość

głowę budzi

później - biegnie trochę w bok

mierzy swoje

własne 

w dali inne tory

koleiny

bruki

czy  - kałuża dno już suszy

myśli grają - chcę mieć tylko swoje

oby

proste

krzywe   -  zawsze trzeszczy w kole...