Gdy zdarza się wiosna (wiersz)

Na pozór rozciągnięty czas układa się od nowa,

przedłużając rzęsy otworzonym na oścież powiekom.

Wiosna lubi się powtarzać, kolejny raz widzę pisklę,

które wypadło z gniazda. Nad nim zawieszona wrzawa,

nieustający śpiew tych, co przetrwali.

Dziwne myśli przychodzą mi do głowy, na przykład

o życiu jako początku śmierci. Odwracam wzrok,

kwitnące przy sklepie żonkile cieszą oko,

żółć ma tak wiele odcieni.

Przelatujący samolot zagłusza wszystko, w niebie

gubi biały welon, na ziemię zrzuca serię pocisków.