Z honorem na tacy... (wiersz)

Chmury  błękit podzielą

bywa -  pomruk przyniosą

odpłyną

i dalej jasność.

Na ziemi gruz trzyma się długo

w sercu zostaje na zawsze

dwa różne światy

wszystkim jednakie

tylko...

zamożny czasem zapłaci

a - w duszy

biednej

sam  -  honor się świeci...