Upadek Dedala (wiersz)

jak pięknie tak

na skrzydłach odwagi własnej

ziemi pożegnanie jak obietnicę wyszeptać

i jak ptak najzwyczajniej odlecieć

jak pięknie tak, ręką dotykając nieba

jak spełnienia własnych marzeń - lecieć

myśli Dedal

jak strasznie

tak się nagle w stronę ziemi odwrócić

z wizją piękna, które się tam ukaże

zamiast tego, w oczach śmierć

i krzyk oszalały: Ikarze!