Literatura

ciągle otulona, nie wzgardzona (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

dotknęła w namacalnych ramionach

w przyszłej wyobraźni poznanych słów

utuliła od źdźbła i kaźni nie wzgardzona

nauczyła ile to więcej jest mądrych głów

pojęta żona niniejszego chłopaka

co lata jak młody duch

wszystkim się wyznał z dziećmi na czworakach

jego witalny słychać poranny trucht

 


dobry 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 25 maja 2023 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
bogatym być
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca