Waga poezji

Konrad Koper

Kładę poemat na wagę – ona szaleje.

Obok stojący zegarek fiksuje.

 

Słychać : trzask, szum, szelest…

 

Kartki odbijają i załamują światło.

Zapis przybiera barwy tęczy.

 

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie 1 głos
Konrad Koper
Konrad Koper
Wiersz · 12 czerwca 2023
anonim