wilk (wiersz)

jestem zbyt mały by o mnie pisać

całkiem udany związek mamy i taty

tylko jakiś inny ja od wszystkich wokół

zamykam oczy wydaje się wielka rzecz

jestem wilkiem odważnym szary

nieważne kim jesteś

nieważne miejsce w świecie

zachowaj spokój popraw grzywkę

nikt się nie dowie co w głowie

udawaj kogoś kto autorem kto statystą

tych wszystkich wad warto być dobrym

podpalić świat oczyścić plac zapalić ogień

gdy byłem mały nie miałem z kim się bawić

byłem zbyt mały siedziałem w domu po kryjomu

bałem się by nie porwał mnie drapieżny ptak

zachwyca broń szabla i przyłbica

bawiłem się ołowianym żołnierzykiem

teraz gdy wszedłem w przyszłości

zdałem sobie sprawę

że człowiek mały może więcej

może być kimś ważnym

nie tylko karłem wśród starszych panów

tak samo jak ty się bali ciemnych kolorów