Powstańcom Warszawy (wiersz)

01. 08. 1944 r.

Feniksie, wznieś się wysoko z popiołów.

Zostaw pożogę za sobą.

Wszystkie ruiny i ogień.

Feniksie, podnieś swoją głowę z popiołów.

Wielu ludzi leży martwych.

Zobaczysz ich, tak jak ja widzę.

Feniksie - powstań...

Wzleć wolny na swoich skrzydłach ponad chmury.