i czemu te róże za płotem... (wiersz)

tęsknota

nadzieja

wędrówka i życie ostre kamyki ścieli

i jak to ogrzać wygładzić 

przestawić

radość - tylko gdzieś w oku  miga

czasami

krzywda za rzęsą się kryje  i oset

tło maluje fioletem

i szukaj...

brzegu

oparcia i progu ciepłego

i czemu

ta twarz taka smutna

a - tyle kolorów za miedzą i róż za płotem...