Pożegnanie (wiersz)

klucz żurawi zniknął za horyzontem

puste niebo przegląda się w wodzie

zapatrzona w rozmazane odbicie

śledzę płynący liść zwiastun przemijania

łódź wypełzła na brzeg i znieruchomiała

pióropusze trzcin kłaniają się nisko

jak ja kapliczkom przydrożnym

przystankom westchnień rozmyślań

żegnam wędrówki kraszone słońcem

błogie wizyty nad jeziorem

autor Teresa Paprota