W jakiejś chwili nie podważy mnie omijająca w swoim tempie muzyka,
przynęta życia na koci grzbiet pod dotykiem dłoni.
Padnie ostatnie drzewo z historią przeglądania wiatru,
światło nie odbije na adaptację, cienie ułożą się z echami.
witka
Wiersz
·
2 października 2023
-
Konrad KoperCzytałem - czytałem i pokochałem wiersz...· Zgłoś · 1 rok -
Anonimowy UżytkownikPochwała asertywności ;)), bardzo mi się podoba - zwłaszcza z końcową frazą , ( a i tak nie wszystko warte, by dać temu wybrzmieć więc i tutaj muzycy mają „ sposoby” , pozdrawiam :)· Zgłoś · 1 rok
-
Anonimowy UżytkownikIntrygująco tu u Ciebie. :) Pozdrawiam! :)· Zgłoś · 1 rok
-
witkadzięki· Zgłoś · 1 rok