Kominy

Tysiące wagonów w jednym kierunku

Jadą ludźmi przeładowane,

By tam na rampie po wyładunku

Rodziny były porozdzielane.

Jedni do pracy, drudzy niezdolni

Bez ubrań będą wepchani do gazu.

Już tylko chwila i będą już wolni,

Opuszczą Auschwitz od razu.

Jeszcze im głowy ostrzygą do skóry,

Jeszcze im wyrwą zęby ze złota

I pójdą spaleni kominem do góry,

Szerokie im Pan Bóg otworzy wrota.

A ci, co do pracy, wątpliwi szczęściarze

Przecież i tak kiedyś pójdą za nimi,

Lecz najpierw im obóz piekło pokaże

Zostaną trupami, choć jeszcze żywymi.

Dzieci i starcy, chłopcy, dziewczyny

Gdy szli umierać, marsz skoczny im grał.

Dziś cisza, więc krzyczą sterczące kominy

Za ponad milionem spalonych ciał.

Dlatego każdy dzisiaj pamięta

Bestialskich ludzi, zbrodniczy kraj.

A dziś kraj ten mówi: sprawa zamknięta

Tak powtarzając: Arbeit macht frei.