przemyślenia (wiersz)

pierwsze dwie strofy - fajne, brzmią autentycznie; natomiast „ wzrok trzymający w napięciu okruchy czasu ( fe, wyświechtane ) spływające kaskadą po ciele ( PL-ki)” to nie jest metafora, tylko okropne cudaczenie )):
Ujęła mnie natomiast piąta strofa, jest urocza choć też nie wiem, po co obarczać „ łódkę „ aż dwoma przymiotnikami ??
Wspomnienie reinkarnacji - zbyt dosłowne, kładzie puentę, warto jej nadać charakter niedopowiedzenia,( lub pograć zgrabniej kontrastem lekkość/ ciężar…) pozdr.

Pani Klaudio witam serdecznie, chciałabym podzielić się swoją refleksją na temat wiersza "przemyślenia". Nie było mnie na wywrocie prawie pół roku i kiedy przeczytałam Pani wiersz, to od razu zauważyłam wyraźny progres w Pani twórczości. Bardzo mi się podoba ten wiersz gdyż pokazuje, że jego autorka jest nietuzinkową osobą o wyższym stopniu świadomości. Proszę nie brać sobie do serca opinii innych ludzi ( również i mojej :-)) bo to tylko każdego z nas opinia i nic po za tym. Najważniejsze w poezji, to bycie sobą i wyrażanie swoich myśli, uczuć oraz przemyśleń. W tym wierszu zrobiła to Pani wyśmienicie i tak trzymać! Pozdrawiam Panią bardzo serdecznie i życzę nieustającej weny twórczej :-) Wiesia