smutne oczy (wiersz)

patrzę przed siebie zaglądam w duszę

na horyzoncie fale mieszają się z błękitem

łódź płynie dalej gdzie myśli nie sięgają

szukam krainy ze snów najskrytszych marzeń

sercem przy tobie zanurzam się w miłości

ona mnie kocha

smutne oczy wyobraźni konają z żalu

otrzyj łzy to jeden port od nas za daleko

przybiję do brzegu powitasz mnie

gdy obudzisz się z myślą o mnie

pocałunek złożę w podzięce za wierność