Zeznanie

Tak

jestem notorycznym złoczyńcą

zabijam czas

wskazówki dni rozszarpuję na strzępy.

Rozkoszuję się widokiem agonii

jak czerwono sina twarz słońca

znika w otchłannej czeluści

w jeziorze topię ostatni dzwonek.

Nie man litości dla tlących się

gałązek miłości

wzniecam ogień

niech trwa wieczna pożoga.

Wbijam sztylety myśli

w skostniały pancerz chwil

aż się wybebeszą przyjemności.

Dokonałem jeszcze wiele tego

dziś już nie pamiętam

i nie przeproszę.