wigilia (wiersz)

nadal trwa preambuła 

do świętego Mikołaja

o spełnienie się modlitw 

tych najbardziej błagalnych

na stole rozłożyłam sianko

pod białym jak śnieg obrusem

za oknem deszcz jesienny

a ja nie jestem już samotna

niezmiernie jest mi przyjemnie

i cieszę się każdego poranku

z promieni słonecznych

a najbardziej z Jego asysty

życie reflektuje na nasze chody

i jest nam z tym dobrze

bo w końcu to powinno być normalne

jak barszcz w wigilię i sianko pod obrusem

wciąż trwa przedmowa

do świętego Mikołaja

by w ramach mojej wdzięczności

zatrzymał sobie jedną gwiazdkę z nieba

Klaudia Gasztold