Demon (wiersz)

Nawiedza ich miotający się ciągle demon. 

 I opływa wiatru żałobnym zawodzeniem. 

 Przełykają to, co niszczy trzewia,

 I napełnia je nieodpartym, zbrodniczym pożądaniem.  

 Świadomy zamiłowania do zwodniczej sztuki,  

 Przybiera postać kobiety, egzotycznej urody. 

 I podstępnym urokiem, przyzwyczaja  do trucizny. 

 A uczniowie Boga są daleko od tych, pokuszonych! 

 Złamanych zmęczeniem, on wiedzie na sen, 

 Gdzie rozciąga się kraina grozy – jałowa, wyludniona.

 I oczom przerażonych podsuwa splamione krwią szaty,   Obolałe rany,i narzędzie dzikiej zagłady.

https://www.youtube.com/watch?v=0lVdMbUx1_k