Wpierw był wód lazur, aż się stało
Rzekł Bóg: - Z fal wyłoń się, Brytanio
Z rozkazu Niebios wynurz się Brytanio
Nam przekazano ten ląd w użytkowanie
I śpiewał chór aniołów przy nadaniu:
„Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!"
Narodom innym, nie tak szczęsnym
Tyrani piszą kolej dziejów ich
Pod jarzmem, ciężki los pisany im
A wolnośc Twoja – owocuje pięknie
Zazdrości świat, a Tyran drży
Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!
Niech rośnie wielkość Twa i siła
Na trwogę tych, co wrogie srożą akty
Na trwogę wrogów Twych, zza granic
Tą burzą, która - po niebie gromy ciska
Rodzimy dąb korzenie karmi
Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!
Tyrani butni, w swym zapale
Do swoich stóp chcą rzucić Twą potęgę
Nastawać będą wciąż na Ciebie
Na wrogów zgubę, a Twoją wieczną chwałę
Niech hojnie ich ogarną Twe płomienie
Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!
Tyś naszym obfitości rogiem
Tyś blaskiem miast rozkwitających
Tyś blaskiem miast rozkwitających
Tyś jest fundament, przyszłość leży w Tobie
Tyś brzegów wszystkich - jasnym słońcem
Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!
Muzy - po wolność znalezioną
Szczęśliwy Twój nawiedzać będą brzeg
Ten szczęsny ukochają, wolny brzeg
O wyspo miła, Tyś najpiękniejszą z koron
Tyś krajem dzielnych, zacnych serc
Rządź Brytanio, bądź Panią wszystkich mórz
Nie dla Brytyjczyków - smycz i knut!
Rządź Brytanio, po falach śmiało mknij
Nie zniewoli Ludu Twego nikt!
